Droog hout

De Facebookpost
‘Hoop dat je het droog hout’, schreef mijn moeder als commentaar onder een foto die ik op Facebook plaatste. Je zou kunnen denken dat het een woordgrapje is maar dat is niet zo. Na de lagere school ging mam naar de kleermakersvakschool en daar was spelling en grammatica duidelijk geen prioriteit. Leren patroontekenen en een perfect pak in elkaar stikken op de naaimachine was het enige doel dat deze opleiding voor ogen had. Dat doel is bereikt. Mam kan kleding maken als geen ander.
De genen van mijn vader zorgden ervoor dat mijn taalgevoel redelijk op orde lijkt te zijn. ‘Kleiner DAN’, ‘bij ME…’: geduldig verbeterde pap jarenlang onze fouten. Of is het net als bij mijn moeders taalfouten zo dat iedereen maar zijn of haar mond houdt omdat er geen beginnen aan is? Op haar 72ste nog aan een cursus spelling beginnen is echt ondenkbaar. Zo was mam laatst op vakantie en ging ze met de bood mee. Ik appte – geen idee waarom ik die behoefte had – dat het met een t moet. Het gevolg hiervan was dat ze met de boodt terugkwam…
Het wordt allemaal te veel
Mam snapt ook niets van taalgrapjes. Omdat ze vaak verwijzen naar spellingsregels in relatie tot grammatica. Daar heeft ze al helemaal geen kaas van gegeten. Met als gevolg dat ze bezorgd opbelt wanneer ik een cartoon op Facebook plaats waarin een grap wordt gemaakt over het woord teveel wanneer ik een week in Frankrijk vertoef om me met schrijven bezig te houden.
De grap ontgaat haar volledig en ze is ervan overtuigd dat ik met niemand door een deur kan. Dan moeten het wel hele erge mensen zijn, is haar conclusie. Een klein half uur na het posten van de cartoon stuurt ze een appje waaruit haar bezorgdheid blijkt. Gelukkig heb ik haar kunnen overtuigen dat ze zich geen zorgen hoeft te maken en dat ik me prima vermaak.
Grammaticakoningen en taalfoutprincessen
Onderzoek van Bolland en Queen (2016) heeft aangetoond: grammaticakoningen en taalfoutprinsessen zijn onvriendelijke types. Wist mijn moeder van dit onderzoek en maakt zij zich daarom zorgen? Ik moet toch concluderen dat voor de groep mensen waar ik deze week mee opgetrokken ben deze regel niet geldt. Of is het een soort zoekt soort kwestie? Word je zelf immuun voor deze onvriendelijkheid wanneer je zelf ook een pitser bent waar het gaat om taalgebruik?
Hoe dan ook, ik vind het ook wel weer wat hebben dat een moeder zich nog zorgen maakt om haar 47-jarige dochter. Mams slechte spelling is voor mij geen enkele reden om minder van haar te houden. En ik weet zeker dat ze ook veel van mij hout.
Plaats een Reactie
Wil je op dit artikel reageren?Hieronder kun je jouw reactie achterlaten!